بلندترین قله (کوه) بعد از اورست
کوه کی تو ((k2 به عنوان کوه گادوین-آستن یا چوگوری نیز شناخته می شود، دومین کوه مرتفع جهان است که ارتفاع آن ۸۶۱۱ متر (۲۸۲۵۱ فوت) است.
کی تو که در رشته کوه قراقورام در مرز بین پاکستان و چین قرار دارد، به دلیل شرایط دشوار کوهنوردی و زیبایی شگفت‌انگیزش مشهور است.
نکات کلیدی:
کی تو، “کوه وحشی”، دومین قله بلند جهان است که در مرز چین و پاکستان قرار دارد. هرگز در زمستان فتح نشده است و میزان مرگ و میر بالاتری نسبت به قله اورست دارد.
تلاش‌های حفاظتی برای حفاظت از کی تو و محیط اطراف آن در حال انجام است. نام این کوه، “کی تو” از بررسی مثلثاتی بزرگ گرفته شده است و از ترکیبی از سنگ های رسوبی و دگرگونی تشکیل شده است.
کی تو دومین کوه مرتفع جهان است.
کی تو با ارتفاع شگفت انگیز ۸۶۱۱ متری (۲۸۲۵۱ فوت) از سطح دریا، به عنوان دومین قله مرتفع روی زمین شناخته می شود و تنها قله اورست را پشت سر می گذارد.
کی تو واقع در مرز بین منطقه بالتستان در شمال پاکستان و شهرستان خودمختار تاجکورگان تاجیکستان سین کیانگ، چین، دارای یک محیط دراماتیک و نفس گیر است.
کی تو به عنوان “کوه وحشی” شناخته می شود.
این نام نشان دهنده دشواری و خطر شدید مربوط به صعود کی تو و همچنین شرایط آب و هوایی خائنانه ای است که در دامنه های آن حاکم است.
اولین صعود موفق کی تو در سال ۱۹۵۴ بود.
کوهنوردان ایتالیایی لینو لاچدلی و آشیل کامپاگنی به عنوان بخشی از یک اکسپدیشن ایتالیایی به این شاهکار تاریخی دست یافتند و پیروزی عظیمی را در قلمرو کوهنوردی رقم زدند.
کی تو بخشی از رشته کوه قراقورام است.
کی تو که در قلب رشته کوه کاراکورام قرار دارد، توسط چشم‌اندازی خیره‌کننده احاطه شده است که با قله‌های ناهموار، یخچال‌های طبیعی وسیع و دره‌های دورافتاده مشخص می‌شود.
علیرغم تلاش‌های متعدد، هیچ کوهنوردی هنوز کی تو را در ماه‌های سخت زمستان فتح نکرده است و این امر بر چالش‌های هولناک ناشی از دامنه‌های یخی و بادهای شدید آن تاکید دارد.
کی تو که به عنوان یکی از خطرناک ترین کوه ها برای صعود در نظر گرفته می شود، در مقایسه با قله اورست، میزان مرگ و میر بیشتری برای کسانی که تلاش می کنند به قله آن برسند، دارد.
این کوه مسیرهای متعددی برای رسیدن به قله دارد.
در حالی که Abruzzi Spur و مسیر Cesen از محبوب ترین مسیرها برای رسیدن به قله هستند، کی تو چندین مسیر چالش برانگیز دیگر را ارائه می دهد که به مهارت و شجاعت استثنایی نیاز دارند.
کی تو از ترکیبی از سنگ های رسوبی و دگرگونی تشکیل شده است.
زمین شناسی کی تو شامل مجموعه متنوعی از سنگ های رسوبی و دگرگونی است که به اهمیت زمین شناسی و جذابیت کوه برای محققان و زمین شناسان می افزاید.
نام “کی تو” از بررسی مثلثاتی بزرگ گرفته شده است.
در قرن نوزدهم، این کوه توسط بررسی مثلثاتی بزرگ هند بریتانیا به عنوان “کی تو” فهرست‌بندی شد، نامی که در طول سال‌ها باقی مانده است.
تلاش‌های حفاظتی مداومی برای حفاظت از کی تو و محیط اطراف آن وجود دارد.
با توجه به اهمیت زیست‌محیطی و فرهنگی آن، تلاش‌های هماهنگ برای حفاظت از کی تو و محدوده وسیع‌تر قراقورام، حفظ شکوه طبیعی آن‌ها برای نسل‌های آینده برای قدردانی و گرامی داشتن در حال انجام است.
کوه کی تو که به عنوان کوه وحشی نیز شناخته می شود، به عنوان دومین قله مرتفع روی زمین است که تا ارتفاع چشمگیر ۸۶۱۱ متر (۲۸۲۵۱ فوت) بالاتر از سطح دریا بالا می رود. کی تو که در مرز بین منطقه بالتستان در شمال پاکستان و شهرستان خودمختار تاجکستان تاجیکستان سین کیانگ، چین واقع شده است، فرماندهی قابل توجهی در رشته کوه قراقورام دارد.
این کوه که به خاطر چالش‌های هولناک و شرایط خطرناکش مشهور است، به عنوان یکی از خائنانه‌ترین قله‌ها برای فتح شهرت پیدا کرده است.
با وجود جذابیت آن برای کوهنوردان بی باک، کی تو هرگز در طول زمستان به قله نرسیده است و میزان مرگ و میر آن از قله اورست فراتر می رود. با ابتکارات مداوم حفاظتی با هدف حفظ شکوه طبیعی خود، کی تو همچنان ماجراجویان و حافظان محیط زیست را مجذوب و الهام بخش می کند و میراث خود را به عنوان نمادی از پیروزی و خطر در دنیای کوهنوردی تداوم می بخشد.
سوالات متداول
اهمیت نام دیگر کی تو، “کوه گادوین-آستن” چیست؟
کی تو همچنین به افتخار هنری گادوین-آستن، جغرافیدان بریتانیایی قرن نوزدهمی که به طور گسترده نقشه‌برداری منطقه را انجام داد، به عنوان کوه گادوین-آستن نیز شناخته می‌شود. این نام جایگزین ادای احترام به کمک های پیشگام او در درک جغرافیا و توپوگرافی منطقه است.
صعود به کی تو در مقایسه با قله اورست چقدر چالش برانگیز است؟
صعود کی تو به طور گسترده از نظر فنی سخت تر و خطرناک تر از صعود به قله اورست است. شیب های تند، یخی، الگوهای آب و هوای غیرقابل پیش بینی، و بهمن های مکرر، کی تو را به یک شاهکار دلهره آور و مهیب تبدیل می کند که به مهارت، تجربه و استقامت فیزیکی استثنایی از کوهنوردان نیاز دارد.
دیدگاهتان را بنویسید