اروپایی ها و آمریکایی ها در میان بختیاری ها | هوتوم شیندلر

هوتوم شیندلر:

ژنرال«الکساندر هوتوم شیندلر» هموطن آلمانی «بارون جولیوس رویتر» بود. او بعدها تابعیت انگلیس را پذیرفت. رویتر با زرنگی او را که سال های طولانی در ایران اقامت داشته و درباره ی امور ایران تجربه ی بسیار داشت به سمت رابط عالی خود در ایران انتخاب کرد. شیندلر که مدتی را در استخدام اداره ی تلگراف هند و انگلیس گذرانده بود به استخدام اداره ی تلگراف ایران درآمد. به روایتی او در ارتش ایران هم خدمت کرده و در ناوگان کوچک شاه ایران درجه ی دریا سالاری داشت. او در طول اقامتش در ایران برای انجام اموری که به او محول شده بود به گوشه و کنار این کشور مسافرت کرده و گزارشات مشهوری پیرامون مسائل جغرافیایی ایران برای دایرهالمعارف بریتانیکا جمع آوری نمود.

لرد کرزن که در نگارش کتاب مشهورخود بنام«ایران و قضیه ی ایران» بسیاری از اطلاعات مورد نیاز خود را از مقالات و گزارشات شیندلراقتباس کرده است او را همچون ماشین معجزه گری وصف می کند که در حل بسیاری از مسائل از او مدد جسته است. البته کرزن ارقام ارائه شده توسط شیندلر را تا حدودی از حقیقت دور و کمتر از میزان واقعی دانسته است. درومندلف که براستی مجذوب شیندلر گردیده بود کوشش فراوانی به کار برد تا وزارت امور خارجه انگلیس مسئولیتی در سفارت خود در تهران به وی محول نماید.

اما وزارت خارجه با تقاضای وی موافقت نکرد، در عوض رویتر هموطن خود را در شرکت نفت استخدام نمود. شیندلر در تهران از حسن توجه و اقبال عامه برخوردار بود و جهانگردان اروپایی او را به عنوان یک اروپایی آگاه و مطلع به امور ایران شناخته و به دیدارش می شتافتند. او همچنین در استخدام بانک شاهنشاهی ایران و انگلیس بود شیندلر که از سال ۱۸۴۴م/ ۱۲۶۰هـ.ق و شاید پیش از آن در ایران بسر می برد در سال ۱۸۷۵م/ ۱۲۹۲هـ.ق با کسب اجازه از دولت انگلیس ناظم خطوط تلگراف دولت ایران شد و خط تلگراف همدان را تجدید نمود.

او از سال ۱۲۹۳هـ.ق تا ۱۳۰۰ هـ.ق خطوط تلگراف خراسان، خوزستان، کرمان، آذربایجان و گیلان را کشید. در خوزستان بود که وی با بختیاری ها آشنا گردید. او درسال ۱۲۹۴هـ.ق در خوزستان با حسینقلی خان بختیاری ملاقات نموده و مهمان او گردید. در آنجا او با مسائل و موضوعات مختلف ایل بختیاری از جمله ریشه ی تاریخی و مسائل باستان شناسی آنها آشنا گردید و از مجسمه ها و تصاویر باستانی در ایذه و سوسن تصویربرداری نمود. وی مقاله ای تحقیقی درباره ی ریشه ی تاریخی و نژادی بختیاری ها نوشته است که در فصل پنجم کتاب«تاریخ بختیاری» گردآوری شده توسط سردار اسعد به فارسی ترجمه و چاپ گردیده است.

شیندلر در این اثر با توجه به تحقیقی که بر روی جمجمه ی سر بختیاری ها انجام داد ه است بین کردها و بختیاری ها فرق قائل شده و لذا معتقد است که کردها به ایرانی ها نزدیک تر هستند. او بختیاری ها را غیر ایرانی و از نژاد مغول یا ترک دانسته و معتقد است که آنها صفات اسلاف خویش را بیش از کردها نگهداری کرده اند. این نظریه از جانب خیلی از مورخین و بختیاری شناسان قابل پذیرش نمی باشد.