اجتناب از محرمات مذهبی نیز به شدت از سوی بختیاری ها رعایت می گردید.در اینجا تنها به ذکر دو مورد از منع نوشیدن مشروبات الکلی و فاصله گرفتن زنان بختیاری از مسافران مرد اروپایی که در سفرنامه ها به آن اشاره رفته است،
بسنده می کنیم. هم لایارد و هم بیشوپ در خصوصمخالفت بختیاری ها با استعمال مشروبات گزارش هایی دارند. بنا به عقیده ی لایارد:« محمدتقی خان شخصاً یک مسلمان به تمام معنی و در مسائل مذهبی دقیق و سختگیر بود… به دستورخان استعمال مشروبات الکلی درقلعه ممنوع بوده وسایربرادرانش نیزلب به مشروب نمی زدند
بیشوپ نیز از ذکر این نکته فروگذار نمی کند که به هنگام معالجه ی یک بیمار در بختیاری مقدارکمی الکل ویا مشروبات الکلی مورد نیاز گردید اما بختیاری ها اظهار داشتند که در قلمرو بختیاری عرق یافت نمی شودمریان کوپر نیز اعتقاد دارد که نزد بختیاری ها از الکل اصلاً خبری نیست. هانری رنه دالمانی نیز می نویسد:
«یکی از علل سلامتی آنها عدم استعمال هر گونه مشروب الکلی است کما اینکه ورود عرق به ناحیه بختیاری ممنوع است اما کلودانه نظری برخلاف این عده داشته و می نویسد:«ضیاءالسلطان چند بطری از شراب عالی جلفا به ما هدیه کرده است،از آن شراب های قوی و معطری که فوراً حرارتش مغزهای جوان را داغ می کند.»
دیدگاهتان را بنویسید