سرآرنولدویلسون

«سرآرنولدویلسون» نظامی انگلیسی و مأمور اداره ی سیاسی هندوستان در ۱۸ ژوئیه ۱۸۸۴م متولد شد و در سال ۱۹۰۳ وارد خدمت ارتش گردید. او در نوامبر۱۹۰۷م/ شوال ۱۳۲۵هـ.ق در سن ۲۳ سالگی و با درجه ی ستوانی از هندوستان به ایران اعزام گردید.

وی فرمانده ی بیست سرباز از هنگ هیجدهم نیزه دار بنگال بودکه بنا به نوشته ی خود وی به ظاهر برای حفاظت از کنسولگری اهواز ولی درحقیقت برای حراست از میدان نفتی به خوزستان فرستاده شدند.

او ازسال ۱۹۰۹م/ ۱۳۲۷هـ.ق تا ۱۹۱۱م/ ۱۳۲۹هه.ق کنسول انگلیس در خرمشهر و اهواز بود. از سال۱۹۱۱م/۱۳۲۹هـ.ق تا ۱۹۱۲م/ ۱۳۳۰هـ.ق را برای انجام مأموریت مساحی و تهیه ی نقشه ی آینده ی راه آهن لرستان و فارس گذرانید و از سال ۱۹۱۲م/۱۳۳۰هـ.ق تا ۱۹۱۳م/ ۱۳۳۱هـ.ق معاون دوم کنسولگری بوشهر شد.

وی در سال۱۹۱۴م/۱۳۳۲هـ.ق با درجه ی سروانی مأمور جبهه ی جنگ گردید. در خلال سال های ۱۹۲۱م تا ۱۹۲۴م/ ۱۳۳۹تا ۴۳-۱۳۴۲هـ.ق نیز ریاست کل امور اداری شرکت نفت ایران و انگلیس را برعهده داشت. در سال۱۹۲۴م به شرکت نفت ایران و انگلیس در لندن منتقل شد. چندسال بعد ازشرکت نفت استعفا دادو نماینده ی مجلس شد. وی مناصب دیگری نیز به دست آورد.

همچنین نشان های افتخاری زیادی از دولت انگلیس به وی داده شد و کتاب های زیادی نیز به رشته ی تحریر درآورد که ازجمله ی آنها«خلیج فارس»، «جنوب غربی ایران»، «کانال سوئز» و … بوده است. او در ۳۱ ماه مه ۱۹۴۰م درگذشت ویلسون به واسطه ی مسئله ی نفت با منطقه ی بختیاری آشنایی زیادی پیدا نموده و با خوانین بختیاری روابطی داشت. او ملاقات های متعددی با آنان داشته است.

به نوشته ی وی یکی از این ملاقات ها بر سرنفت، درمنطقه ی «آب بید» نزدیک شوشتر صورت گرفت که خوانین بختیاری درآنجا نهایت ادب و مهمان نوازی خودرا نشان دادند. به سبب همین ارتباط و آشنایی، ویلسون نسبت به مسائل واوضاع ایل بختیاری آگاهی و اطلاعات ارزنده ای کسب نمود.

وی درمورد قوم بختیاری تحقیقی ارزشمند به نگارش درآورد و آن را درچهارم مارس ۱۹۲۶م به صورت خطابه در برابر اعضای انجمن پادشاهی هنرهای زیبا و انجمن پادشاهی آسیایی و انجمن ایران ایراد کرد که بعدها در نشریه ی انجمن آسیای مرکزی درشماره ی جولای۹۲۶م (صفحات ۲۰۴تا۲۳۵) در لندن منتشر گردید.

دراین تحقیق درباره ی نژاد، شیوه ی زندگی و صفات بختیاری ها و نیز دوشاخه ی چهارلنگ و هفت لنگ بختیاری بررسی شده و اطلاعات جالبی ارائه گردیده است